Ból kręgosłupa lędźwiowego, znany również jako lumbago, jest powszechnym problemem, z którym na co dzień boryka się wiele osób. Dolegliwość ta często objawia się silnymi bólami, ograniczającymi wykonywanie codziennych czynności, co wpływa na obniżenie jakości życia. Przyczyny mogą być bardzo różnorodne – od złych nawyków, związanych z przybieraniem nieprawidłowej postawy, aż po poważne zwyrodnienia, rozwijające się latami. Ważne, aby nie bagatelizować nawet niewielkich symptomów, by zapobiec pogłębieniu problemu.

Najczęstszym źródłem lumbago jest nasilenie zmian zwyrodnieniowych (dyskopatia) lub degeneracyjnych w obrębie krążka międzykręgowego (tzw. dysku). Pod wpływem nadmiernego obciążenia, następuje pękanie włókien pierścienia włóknistego i przesuwanie się jądra miażdżystego do tyłu, co wywołuje ostry ból kręgosłupa w dolnym odcinku. W lżejszych przypadkach, dolegliwości lędźwiowe mogą powodować też:

• nadmierne przeciążenia i niewłaściwa postawa – długotrwałe siedzenie, brak regularnych aktywności ruchowych oraz otyłość,
• urazy – wszelkie kontuzje spowodowane wypadkami, nieszczęśliwymi upadkami, a nawet wysiłkiem fizycznym podejmowanym w niewłaściwy sposób,
• czynniki psychiczne – chroniczny stres i problemy emocjonalne.

Co więcej, do szerokiego katalogu przyczyn kwalifikują się również patologie sąsiednich narządów, czyli choroby, takie jak np. kolka nerkowa, rwa kulszowa, a także problemy ginekologiczne czy nawet zmiany nowotworowe.

Z reguły bóle lędźwiowe pojawiają się w najmniej spodziewanych momentach i przyjmują następujące postaci:

• ból promieniujący do biodra – spowodowany podrażnieniem nerwu kulszowego, który biegnie od lędźwi, przez pośladki, aż po dolną część nóg; czynnikiem wywołującym jest uszkodzenie lub zwyrodnienie krążka międzykręgowego, który zaczyna uciskać inne struktury;
• ból przy schylaniu – spowodowany niewłaściwą techniką podnoszenia ciężarów; czynnikiem wywołującym są zbyt duże napięcia, prowadzące do uszkodzenia mięśni; może mieć związek z długotrwałym utrzymywaniem nieodpowiedniej pozycji siedzącej.

Bez względu na natężenie dolegliwości, a szczególnie przy długotrwałych problemach, należy koniecznie skonsultować się ze specjalistą, który dokładnie zbada przyczynę i wskaże właściwą drogę leczenia. Zwykle podstawę postępowania przy bardzo dokuczliwych dolegliwościach stanowi podejście zachowawcze, polegające na czasowym odciążeniu kręgosłupa, a także farmakoterapii, obejmującej leki przeciwbólowe oraz przeciwzapalne. Kolejnym etapem jest fizykoterapia i rehabilitacja, które zapobiegają przejściu bólu w stan przewlekły. Aby doraźnie uśmierzyć ból, można zastosować ćwiczenia, w tym np. położenie się na twardym podłożu z nogami opartymi opartymi np. na krześle (w pozycji wyższej niż głowa).

Leczenie operacyjne jest koniecznie u zaledwie 1-2% pacjentów, a wskazaniami do podjęcia takich działań są nasilone objawy, niedające się opanować terapią zachowawczą, uciski na nerwy, niedowłady kończyn dolnych czy też zaburzenia czucia. Warto zdecydować się na metodę endoskopową, która nie tylko jest małoinwazyjna, ale także umożliwia bardzo szybki powrót do pełnej sprawności. Więcej na ten temat znajdziecie w artykule: Metody leczenia endoskopowego.

Ból kręgosłupa lędźwiowego jest złożonym problemem, który wymaga indywidualnego podejścia w diagnostyce i leczeniu. Bardzo ważny element procesu powrotu do zdrowia stanowi edukacja na temat przyczyn bólu oraz metod unikania sytuacji, które mogą go nasilać. Wiedza to pierwszy krok do tego, by podjąć świadomą decyzję o konsultacji ze specjalistą. Nie warto zwlekać z wizytą u specjalisty, ponieważ z biegiem czasu odwrócenie negatywnych zmian staje się coraz trudniejsze.