− Stenoza to inaczej zwężenie i dotyczy kanału, w którym znajdują się korzenie nerwowe.

− Rdzeń też, ale w kręgosłupie lędźwiowym właściwe od pierwszych kręgów są już same korzenie, które tworzą tzw. ogon koński, taki warkocz zbudowany z zakończeń nerwowych. To właśnie tutaj najczęściej dochodzi do różnych patologii. Kręgosłup lędźwiowy jest bardzo przeciążony u człowieka – przez pozycję siedzącą i stojącą. Organizm próbuje rozwiązywać jakoś problem tego przeciążenia, próbuje stabilizować kręgosłup przez przebudowę zwyrodnieniową. U młodych kręgosłup jest stabilizowany przez mięśnie, więc rzadko ta przebudowa się zdarza, ale u starszych ludzi, u których mięśnie nie są takie silne, kręgosłup sam próbuje się leczyć i stąd zwyrodnienia.

Trzeba powiedzieć, że rozległe operacje to w Polsce wciąż główny sposób leczenia kręgosłupa, podczas gdy na świecie już się od nich odchodzi na rzecz zabiegów mniej inwazyjnych. Można zrobić bardzo niewielki zabieg, gdzie w zasadzie operowany jest 1 cm2, a uzyskuje się ten sam efekt co w przypadku dużych tradycyjnej operacji.

− Tak, my to tutaj robimy i stosujemy jako jedyni w Polsce. To najmniej inwazyjna metoda, czyli endoskopowa dekompresja.

− Żeby wykonywać te zabiegi, to najpierw trzeba się wiele lat uczyć na operacjach dużo prostszych – trzeba opanować samą endoskopię, a to są lata. Nie można tego robić na skróty, bo to mogłoby doprowadzić do tragedii. Osoba niewprawiona może zrobić krzywdę. Ważną rolę odgrywa tutaj czas. Chorzy to zwykle starsi pacjenci, którzy nie powinni być długo znieczulani, więc zabieg powinien trwać maksymalnie 2, 3 godziny – dlatego doświadczenie jest tak ważne. Metoda endoskopowa jest dużo bezpieczniejsza pod warunkiem, że zabiegi wykonuje ktoś mający wiele lat praktyki. Ja robię to już 10 lat, co daje mi doświadczenie z blisko 1000 operacji. Nigdy nie daję pacjentowi gwarancji, że na pewno się uda, ale udaje się bardzo często. Na tyle często, że warto spróbować najpierw tą metodą zanim człowiek się zdecyduje na normalną operację.