Wystąpienie dyskopatii to jeden z pierwszych sygnałów świadczących o rozwijającej się chorobie zwyrodnieniowej w okolicy kręgosłupa. Na jej powstanie wpływa wiele czynników, m.in.:
Pierwsze objawy dyskopatii mogą pojawić się już u osób po 20. roku życia. Ich nasilenie w przyszłości zależy od tego, czy na wczesnym etapie uda się zminimalizować czynniki ryzyka wymienione wcześniej.
Najczęstszym objawem dyskopatii jest silny ból. Jeśli dochodzi do przemieszczenia krążka do kanału kręgowego, ból promieniuje do kończyn. Spowodowany jest on naciskiem krążka międzykręgowego na korzenie nerwowe. W przypadku dyskopatii w odcinku lędźwiowym, ból pojawia się w okolicy lędźwiowej oraz najczęściej w kończynie dolnej. Ból w kończynie dolnej powstały z powodu ucisku na korzeń nerwowy nazywamy rwą . Jeżeli uciskane są dolne korzenie – mamy do czynienia z rwą kulszową, jeśli górne korzenie lędźwiowe – pojawia się rwa udowa. Nasila się przy siedzeniu, skłonach czy szybszym ruchu. W skrajnych uszkodzeniach korzeni nerwowych pojawiają się niedowłady, a nawet porażenia części lub całych kończyn dolnych. Przy niekorzystnym przebiegu schorzenia może dojść do porażeń zwieraczy układu pokarmowego i nietrzymania moczu i stolca.
Z kolei objawami dyskopatii w okolicy szyjnej jest ostry ból promieniujący do barku, karku czy ramion, a czasami całej ręki. W wyniku tej dolegliwości często pojawiają się trudności z pochylaniem głowy.
W wypadku wypadnięcia krążka międzykręgowego do kanału kręgowego w odcinku szyjnym kręgosłupa, przebieg schorzenia może być związany z uszkodzeniem korzeni szyjnych i rdzenia kręgowego, który w tym odcinku jest szczególnie wrażliwy na ucisk wypadniętego krążka. Ucisk na rdzeń kręgowy jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ może doprowadzić do procesu zwanego mielopatią, który polega na stopniowym niedokrwieniu rdzenia kręgowego. Proces mielopatii prowadzi do niedowładów kończyn, a w dalszej perspektywie do znacznego zmniejszenia sprawności i inwalidztwa.
Jeśli takie objawy bólowe utrzymują się dłuższy czas lub mają charakter nagły i silny, należy bezzwłocznie udać się do specjalisty. Jeśli pojawia się niedowład lub porażenie mięśni zwieraczy, należy zgłosić się do szpitala w ciągu kilku godzin.
Dyskopatia zwykle nie wymaga leczenia, jest procesem naturalnym.
Leczenia wymagają objawy, ból i osłabienie kończyn.W większości przypadków leczenie bólu ma charakter zachowawczy. Zalecane są leki przeciwbólowe, przeciwzapalne, a przede wszystkim fizjoterapia Jeśli jednak objawy nie ustępują w ciągu 3-4 tyg, należy wykonać rezonans magnetyczny, który wskaże przyczynę dolegliwości.
W przypadku dużych zmian lub silnych objawów tj. porażenie, konieczne może okazać się przeprowadzenie operacji.
Warto zdecydować się na operację endoskopową. To małoinwazyjna metoda, która znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań, a nacięcia na skórze wynoszą tylko 5-8 mm. Niemal od razu po zabiegu pacjent odczuwa znaczną ulgę w bólu i jeszcze tego samego dnia może zwykle samodzielnie chodzić.
Jeśli potrzebujesz jeszcze więcej informacji lub pomocy w zorganizowaniu przyjazdu do Poznania, nasz opiekun Pacjenta jest tutaj, aby Ci doradzić.
