Dolegliwości kręgosłupa dotykają coraz więcej osób. Utrudniają one codzienne funkcjonowanie i wskutek ograniczenia mobilności, prowadzą do pogłębienia problemów zdrowotnych. Przez wiele lat tradycyjne metody operacyjne były głównym sposobem leczenia schorzeń kręgosłupa. Obecnie, dzięki rozwojowi nauki i medycyny, możliwe są zabiegi, które w znacznie mniejszym stopniu ingerują w organizm. Jednym z nich jest endoskopia.

Endoskopia to krótki (trwający około godziny) i bezpieczny zabieg, leczący schorzenia kręgosłupa. Chirurg wykonuje niewielkie nacięcie skóry o długości zaledwie 8 mm i wprowadza endoskop z kamerą, co pozwala na dokładne obejrzenie wnętrza kanału kręgowego oraz struktur nerwowych na monitorze. Następnie, wykorzystując miniaturowe narzędzia chirurgiczne (mikronożyczki, zgryzacze kostne i diamentowe wiertła), usuwa fragmenty odpowiedzialne za ucisk na nerwy. Wiertła pozwalają na przecinanie kości bez ryzyka naruszenia struktur nerwowych – ślizgają się one po nich, ale nie są w stanie ich uszkodzić. Dzięki temu, w większości przypadków w ogóle nie pojawia się krwawienie, a jeśli się zdarza, to jest ono minimalne. Ponadto, nie występują urazy związane z mięśniami przykręgosłupowymi, a ból okołooperacyjny zwykle nie wymaga nawet przyjmowania leków. Chirurg nie musi również usuwać całych części kostnych w kręgosłupie, jak to bywa w tradycyjnych operacjach. Hospitalizacja trwa zazwyczaj 24 godziny, a okres rehabilitacji i powrotu do pełni sił wynosi zaledwie 6 tygodni (w zależności od stopnia zaawansowania choroby i stanu zdrowia pacjenta przed zabiegiem).

Otwarta chirurgia kręgosłupa jest klasyczną metodą stosowaną w leczeniu różnych schorzeń. Polega na wykonaniu dużego nacięcia na skórze i tkance miękkiej, zwykle wzdłuż linii kręgosłupa. Powinno mieć ono długość od kilku do kilkunastu centymetrów, w zależności od obszaru, który wymaga interwencji. W trakcie zabiegu mięśnie i tkanki są odsuwane, aby uzyskać dostęp do kręgosłupa.

W przypadku przepukliny dysku, chirurg usuwa uszkodzoną część dysku, która uciska nerwy. Jeśli problemem jest stenoza kanału kręgowego, wówczas wycinane są tkanki powodujące zwężenie kanału, aby odbarczyć rdzeń kręgowy i korzenie nerwowe. Standardowa operacja może także obejmować usunięcie części dysku międzykręgowego, wycięcie fragmentu kręgu lub stabilizację kręgosłupa poprzez połączenie dwóch kręgów, często przy użyciu metalowych śrub, płytek lub prętów.

Po zabiegu pacjent może odczuwać silny ból, który wymaga przyjmowania leków. Ze względu na większe ryzyko powikłań, takich jak infekcje, krwawienia czy uszkodzenie mięśni, konieczne jest także pozostanie w szpitalu przez kilka dni. W tym czasie rozpoczyna się wczesną rehabilitację, która trwa dłużej niż w przypadku małoinwazyjnych metod. Pełny powrót do wykonywania normalnych czynności może zająć nawet kilka miesięcy, w zależności od rodzaju operacji i ogólnego stanu zdrowia pacjenta.

Wybór między tradycyjną chirurgią a zabiegiem endoskopowym powinien być dokonywany w konsultacji z doświadczonym lekarzem specjalistą. Chirurg podejmuje decyzję w sprawie dalszego leczenia po analizie stanu zdrowia, na podstawie specyfiki schorzenia i indywidualnych potrzeb pacjenta. Aby sprawdzić, czy kwalifikujesz się do endoskopowej operacji kręgosłupa, wypełnij formularz wstępnej kwalifikacji.